Прво смо помислили да се то нека опака зверка ухватила у кљусе код Најданове воденице, али кад смо се приближили, изгледало је да то рањена кошута вречи у честару, преврћући се од болова. Окупани хуком реке, ишли смо журно, бауљајући кроз густу шуму, шибани ластарима граба и церовине и псовали ловце што су тако свирепи. Али кад смо избили на руб честара и разгрнули грање, пред нас је изронила зараван над реком и назрела се чудесна слика. Под водопадом, у Наталијином виру, у коме смо се и сами често купали, праћакала се, скакала је и подврискивала девојка.